Tiada satu kaedah terapi yang tetap bagi apraksia. Ini disebabkan setiap kanak-kanak menunjukkan tanda-tanda yang berbeza. TPB akan merancang kaedah terapi yang bersesuaian dengan tanda-tanda yang ditunjukkan oleh setiap kanak-kanak tersebut.
Matlamat utama terapi ialah untuk meningkatkan kemahiran merancang, menyusun dan mengatur pergerakan otot dalam menghasilkan bunyi pertuturan.
Antara kaedah yang digunakan oleh TPB ialah :
1️⃣ Maklum balas sensori deria pelbagai (multi-sensory feedback)
✅ TPB akan memberi banyak kiu menggunakan deria sentuhan, deria penglihatan serta deria pendengaran kepada kanak-kanak ketika dia meniru bunyi pertuturan.
✅ Dengan kiu deria yang pelbagai ini, kanak-kanak apraksia akan lebih mudah merancang, menyusun dan mengatur pergerakan otot ketika bercakap.
Kajian menunjukkan kanak-kanak apraksia akan lebih berjaya jika menerima terapi yang kerap (3-5 kali seminggu) dan intensif. Kanak-kanak yang menjalani terapi perseorangan lebih baik dari kanak-kanak yang menjalani terapi berkumpulan.
Latihan yang konsisten serta berulangan adalah kunci kepada kejayaan sesuatu kaedah terapi dalam membantu kanak-kanak bermasalah apraksia berkomunikasi dengan efektif.
2️⃣ Komunikasi Augmentative Dan Alternatif (KAA) (augmentative and alternative communication) – jika apraksia menyebabkan kanak-kanak sangat susah untuk bercakap
✅ KAA akan membantu percakapan kanak-kanak lebih mudah untuk difahami.
✅ Ia juga membantu mengurangkan rasa kecewa kerana sukar untuk bercakap.
✅ Penggunaan KAA akan berkurangan jika percakapan kanak-kanak semakin meningkat.
Selalunya, ibu bapa akan tertanya-tanya jika anak mereka akan boleh berkomunikasi dengan baik satu hari nanti setelah didiagnos apraksia.
Kejayaan terapi bergantung kepada tahap keterukan apraksia anak mereka serta masalah yang mungkin muncul bersama-sama dengan apraksia seperti perkembangan bahasa yang lewat, masalah pergerakan motor halus atau masalah sensori .